Van de totale veengebieden in de wereld die 400 miljoen hectare bereikten per februari 2016, was het tropische veengebied slechts acht procent. Van dat bedrag is maar liefst 60 procent in Zuidoost-Azië. Tropische veengebieden zijn gebieden met het rijkste type veen in koolstofvoorraden. De voordelen van turf is slechts 3% van het totale landoppervlak in de wereld, en kan 75% koolstof opslaan in de atmosfeer. Van Indonesië is bekend dat het het grootste tropische veen heeft van 11,5 miljoen hectare, terwijl Maleisië slechts 7 miljoen hectare heeft.
Als het land met het grootste ecosysteem van tropisch veenmoerassen in de wereld, is het niet meer dan logisch dat Indonesië zichzelf aanbiedt als 's werelds tropische veenlandcentrum. De jarenlange ervaring van Indonesië in het omgaan met bos- en landbranden en het herstellen en aanbieden van veenbescherming moet een steunpilaar zijn. Central Kalimantan en Sumatra behoren tot de kandidaten die zijn aangewezen als kandidaten voor tropische veengebieden omdat ze veel onderzoek hebben gedaan en gebruik hebben gemaakt van en allemaal verband houden met turfmanagementprogramma's.
Het internationale antwoord dat de prestaties van Indonesië op het gebied van bescherming, beheer en restauratie van brandende veengebieden op prijs stelt, is een van de redenen waarom Indonesië het 'tropische veengebied van de wereld' verdient te zijn. Agus Justianto, hoofd van het onderzoeks-, ontwikkelings- en innovatiebureau van het ministerie van Milieu en Bosbouw, zei dat het concept nog steeds wordt besproken.
Het beheer van het tropische veencentrum valt onder het ministerie van Milieu en Bosbouw (KLHK) en werkt samen met het Turf Restauratie Agentschap (BRG). Momenteel werkt BRG aan restauratie op 2 miljoen hectare land in 7 provincies tot 2019.
BRG zelf werd opgericht om veenaangelegenheden aan te pakken en turfregulering te versterken door middel van overheidsregelingen en ministeriële regelingen, na het geval van bosbranden tegen 2015. Volgens het ministerie van Milieu en Bosbouw droeg de inspanning aanzienlijk bij aan de reductie van hotspots. In 2015 - 2017 daalde het aantal hotspots aanzienlijk van bijna 22.000 punten naar minder dan 2000 punten. Dit werd een Indonesisch succesverhaal dat werd getoond in een poging om een tropisch veenlandcentrum te worden.
Volgens het hoofd van het turfrestauratiebureau, Nazir Foead, zal Indonesië een centrum van tropisch veenecosysteem bouwen in Bogor, West-Java, dat een plaats zal zijn voor informatie-uitwisseling. Terwijl het veenlaboratorium zich bevindt in Riau, Jambi en Kalimantan. Het centrum van dit tropische veenecosysteem is een leergebied voor andere landen die meer willen weten over tropische veengebieden en hoe tropische turf te herstellen en te onderhouden. Nazir zei dat Indonesië veel onderzoek heeft naar turf en dat het onderzoek in het centrum van het tropische veenecosysteem moet worden opgenomen. Indonesië opent ook het economische potentieel van het veenmoeras dat vochtig en vochtig wordt gehouden. De mogelijkheden omvatten het starten van echt turfmoerasbos als vervanging voor acacia, het potentieel van turfkoffie, boshoning, rubber en ananas.
De Inspanningen van Indonesië is zeker niet zinvol als het niet wordt ondersteund door activiteiten die soortgelijke activiteiten van andere landen hebben. Maar Indonesië is slechts een klein deel van het enorme oppervlak van deze aarde. Alle landen in de wereld hebben dezelfde verantwoordelijkheid om voor de aarde te zorgen.
dat was het komentaar
