In de komende zes maanden is Ethiopië in een noodtoestand. De Ethiopische regering heeft de noodtoestand uitgeroepen in verband met de politieke crisis die het Afrikaanse land teisterde en die heeft geleid tot het aftreden van premier Halemariam Desalegn. De politieke crisis die ook de noodtoestand veroorzaakte, vond plaats in oktober 2016.
Premier Halemariam Desalegn trad af met het oog op het verminderen van de aanhoudende politieke onrust. Eerder had de premier stappen ondernomen om de gedetineerden van de oppositie vrij te laten om de onrust te onderdrukken, maar de onrust gaat nog steeds door. Hoewel honderden mensen zijn gedood in drie jaar van onrust in dat land.
De 10 maanden durende noodsituatie die vorig jaar eindigde, heeft ook niet geleid tot het stoppen van de protesten, evenals de vrijlating van duizenden supporters van de oppositie uit de gevangenis. De grootschalige demonstraties zijn sinds 2015 gaande vanaf de regio Oromia, die later is uitgebreid naar Amhara, de twee grootste etnische wijken van Ethiopië. De protesten gingen gepaard met fysieke botsingen tussen de twee etnische groepen waardoor veel slachtoffers vielen.
Wat is dan de vraag, is deze tweede noodbepaling een goedheid voor Ethiopië?
In de tussentijd, na de noodbepaling vorige week, bevindt de hoofdstad Addis Abebba zich in een relatief rustige staat. De massamedia rapporteerden dat zakelijke en sociale activiteiten in de hoofdstad tot gisteren normaal waren. Het ministerie van Defensie voegde ook geen troepen toe aan de straten. Het instellen van de noodstatus wordt gedaan om het geschil en sporadische aanvallen in sommige gebieden te onderdrukken.
De regering verklaarde dat noodsituaties nodig zijn om de politieke onrust die leidt tot het ontstaan van etnisch geweld te verminderen. Gezien aan de noodsituatie, heeft de regering het bestaan van een massa perioden en demonstraties in de nasleep van de politieke beroering verboden. En de beweging van de regering werd niet goedgekeurd door de Verenigde Staten. Zoals vermeld door de ambassade.
Samen met de instelling van de noodsituatie, wordt van het Ethiopische parlement verwacht dat het een discussie over de stappen voltooit als een oplossingen van politieke conflicten. Het Parlement wacht af of de meerderheid van de zetels in de regering politieke stappen heeft ondernomen.
Als een politieke regeling niet plaatsvindt, is het niet onmogelijk dat de onrust steeds meer zal toeslaan in dit oudste land van Afrika. Als er onrust ontstaat, is er zeer waarschijnlijk sprake van buitenlandse inmenging. De Amerikaanse ambassade in Addis Abeba stelt vast dat de noodsituatie het fundamentele recht van burgers om hun mening te uiten heeft beteugeld. En als het conflict niet kan worden opgelost, zal de bevolking van Ethiopië de impact ontvangen.
