VOI - Voice of Indonesia | RRI - Radio Republik Indonesia

Indonesië is een land met een grote culturele diversiteit. Deze diversiteit wordt gevormd door het grote aantal etnische groepen die op het grondgebied van Indonesië wonen verspreid over verschillende eilanden. Elke stam heeft tradities, regionale talen, kunst, volksliederen, traditionele huizen, en ook traditionele kleding.

Over het algemeen is elke traditionele kleding in Indonesië uitgerust met traditionele wapens. Bijvoorbeeld golok uit Jakarta, kujang uit West-Java, piso surit uit Noord-Sumatra, rencong uit Nanggroe Aceh Darussalam, enz.

En voor de editie van Wonderen van Indonesia vandaag zulllen we u informeren over een van de traditionele wapens van West Sumatra. De provincie West Sulawesi heeft veel etnishe stammen zoals de Mandar-stam, de Pattae-stam, de Pannei-stam en de Pattinjo-stam. De Mandar-stam heeft een traditioneel wapen genaamd Jambia. In het verleden gebruikten boeren deze wapens om dieren te jagen in het bos. De Jambia wordt ook gebruikt als een persoonlijke beschermingsmiddel tijdens het reizen.

De Jambia is een traditioneel wapen zoals de Badik. Dit wapen heeft een vorm die vrij breed is in het midden met een scherpe punt aan het uiteinde. Er zijn twee soorten Jambia’s, namelijk de Jambia Baine voor vrouwen en de Jambia Muane voor mannen. De Jambia heeft ook een kenmerk. En dat is cipiq en Bisaq, een speciale versiering.

Volgens de oude overtuiging, worden deze twee kenmerken beschouwd als goed voor de handel en de landbouw. Men gelooft ook dat het veel fortuin zal brengen.

Banjarmasin in Zuid Kalimantan heeft de bijnaam "Stad van de duizend rivieren". Deze stad heeft een unieke attractie , namelijk de drijvende markt. De drijvende markt ligt in het midden van de Martapura-rivier, bij Lok Baintan, Pinang dorp, Sungai Tabuk, Banja. Verkopers gebruiken boten die beladen zijn met een verscheidenheid aan groenten, fruit, traditionele gerechten en zelfs souvenirs. De kopers komen ook in boten om op de markt hun inkopen te doen.

Om de handel op de drijvende markt in Lok Baintan te zien, gebruiken toeristen meestal vaartuigen die Kelotok-boten worden genoemd. Kelotok-boten zijn gemotoriseerde boten. Deze drijvende markt is er elke dag van 06.00 tot ongeveer 08.00 in de morgen. Eén Kelotok-boot heeft een capaciteit van maximaal 20 personen tegen een prijs van Rp. 350.000. Op deze Kelotok-boot kunnen toeristen ook genieten van een kopje koffie met traditionele koekjes, kue cincin en apem.

Op deze drijvende markt is er nog steeds ruilhandel. Hier is geld niet het belangrijkste transactiemiddel. Over het algemeen is er ruil van producten vooral van groenten en fruit. Als de beide partijen het eens worden, worden de goederen overgeladen.

Om van het centrum van Banjarmasin naar de drijvende markt van Lok Baintan te gaan kunt u twee keuzes maken. De eerste keus is langs de Martapura-rivier met een kelotok-boot. Met een boot duurt een tocht van het stadscentrum naar de drijvende markt slechts 30 minuten. De tweede keuze is uw auto gebruiken.

Luisteraars, Behalve een unieke cultuur, heeft Toraja ook een verscheidenheid aan toeristische bestemmingen. Een daarvan is Pango-pango. Deze plaats ligt op een hoogte van 1700 meter boven de zeespiegel en ligt op ongeveer 7 kilometer van het centrum van Makale. Vanwege zijn ligging in de bergen, noemen de mensen in de omgeving het "Het land boven de wolken". Volgens het verhaal, werd deze plaats gebruikt door het Japanse leger om de bewegingen van tegenstanders te volgen.

Luisteraars, behalve de schoonheid van het landschap, is de lucht hier ook erg fris. Pango-pango biedt het concept van agro-toerisme met een verscheidenheid aan plantages zoals koffie, chocolade, maïs en andere. Hier mogen toeristen ook de vruchten en groenten oogsten.

Luisteraars, wanneer ze op toeristische locaties aankomen, zien bezoekers schaduwrijke groene bomen en struiken. Er is hier een heuvel met een prieel. Op deze heuvel kunnen bezoekers een pauze nemen en kijken naar het prachtige natuurlijke panorama en genieten van de frisse bries.

Naast plantages, kunnen bezoekers ook een verscheidenheid aan interessante attracties vinden, zoals flying fox, hangbruggen, schommels en een kampeerplaats. Om deze toeristische plek te betreden, hoeven bezoekers alleen een toegangsticket van Rp 10.000 te betalen. En als u groenten of fruits van de tuin wilt kopen, moet u betalen volgens de prijs die door de tourmanager is vastgesteld.

Luisteraars, Toraja-koffie staat ook bekend om zijn aroma. In de coffeeshops die door lokale bewoners en de overheid van het district Tana Toraja worden beheerd, kunt u genieten van vers geplukte Toraja-koffie. U kunt ook direct betrokken worden bij het branden en malen van de koffie om het daarna te drinken.

Er is een unieke traditie die nog steeds bewaard wordt door de mensen van Aek Banir dorp, Panyabungan District, Mandailing Natal, provincie Noord-Sumatra. Ze hebben de traditie om het huis samen op te tillen die bekend staat als "Mamiang Bagas". Mamiang Bagas is een traditie van het tillen van huizen op palen gemaakt van hout in een menigte. Voor bewoners die hun woning willen verhuizen, worden ze vrijwillig bijgestaan door de lokale bewoners. Het gewicht van het te verplaatsen huis is natuurlijk niet licht, het kan honderden kilo's wegen. De afstand van het huis naar de nieuwe locatie is ook niet dichtbij. Deze erfelijke traditie wordt nog steeds uitgevoerd als een weerspiegeling van de aard van wederzijdse gemeenschapssamenwerking die nog steeds wordt onderhouden in Madina, Noord-Sumatra.

De Mamiang Bagas-activiteit begint met een opzettelijke uitnodiging van de huiseigenaar om de datum van de implementatie van de activiteit te bepalen. Tijdens de bijeenkomst verzamelden zich meestal de dorpsjongeren samen. Op de aangegeven dag beginnen met de bamboestelen die zijn klaargemaakt te worden verbonden met elke pilaar van het huis. Naast bamboe stengels, is de route die wordt gepasseerd ook schoongemaakt en beveiligd zodat deze kan worden gepasseerd. En door een schreeuw van bevel, begon het huis van de grond te stijgen en zich te bewegen.

Bewoners moeten dit houten huis samen dragen. Niet zelden moeten ze vaak het huis neerhalen omdat het te zwaar is, en vervolgens opnieuw wordt benoemd. Om op de bestemming aan te komen, kan het zelfs tot uren duren, als de nieuwe locatie de weg passeert en het gebied small en moeilijk is. De stemmen van de bewoners werden gehoord en de sfeer werd enthousiaster en drukker. En eindelijk kan het huis een nieuwe locatie innemen.

Nadat het huis met succes naar een nieuwe locatie is verhuisd, wordt de activiteit voortgezet met een Thanksgiving-evenement, met als doel dat het pas verhuisde huis wordt beschermd tegen rampen. De traditie van Mamiang Bagas eindigt met een gezamenlijke maaltijd als een vorm van hechte band van verwantschap tussen burgers. Samen eten is een uiting van dankbaarheid van de huiseigenaar voor alle bewoners die bereid zijn om de tijd en energie te nemen om hun huis te helpen verplaatsen