Op 20 november, kwamen bijeen om het Endog-Endogan Festival te vieren ter ere van de Verjaardag van de Profeet Mohammed. Duizenden endogbloemen worden vanuit vier hoeken geparadeerd, namelijk vanuit het oosten, westen, noorden en zuiden naar het verzamelpunt voor het regionale regeringskantoor van Banyuwangi op Oost-Java. De processie in elke richting werd begeleid door tamboerijn wespen en Banyuwangi's typische dans 'kunulan'. En elke deelnemer aan de processie bracht ook ancak of een kant-en-klare maaltijden.
In het Using taal, de taal van de inheemse stammen van Banyuwangi, Endog betekent eieren. In het festival worden duizenden eieren of endhog geplaatst op bamboestelen versierd met papieren bloemen. Het is algemeen bekend als een Kembang Endhog (betekent: Endhog bloem). De endhog-bloem wordt vervolgens gelegd in judang, een decoratieve plaats die een endhog-bloemenbord is. Sommige zijn gemaakt van bananenblad, kurk en anderen. In overeenstemming met de tijden, endog bloemen zijn niet alleen in de vorm van bloemen, maar ontwikkelen volgens de creativiteit van mensen, zoals barong, draken slang, vlak of kegel model. Meestal in een judang bevat 27, 33 of 99 bloemen endog.
Endog-endogan tradities ontstonden in Bayuwangi in het eind van18e eeuw. EenUlema uit het dorp Cemoro Songgon met de naam KH. Abdullah Faqih gebruikt deze eiermedia als medium van propaganda. Endhog bloem zelf is niet alleen decoratie of entertainment. Er zitten echter ook filosofische waarden in. Deze traditie gebruikt eieren, omdat eieren een symbool van een geboorte zijn. Terwijl bloem een symbool van aanbidding is. Dit festival, dat een typische traditie is van het Banyuwangi-volk, is een vorm van uitdrukking van de liefde van Banyuwangi-bewoners voor de profeet Mohammed.
De Endhog-endhogan Festival-serie werd afgesloten met tausiyah en gebeden gebracht door een religieuze figuur. Toen werd de door de ancak geparadeerde samen gegeten. Terwijl de endhog-bloem wordt verspreid onder alle bezoekers. Het Endog-Endogan-festival wordt nu niet alleen gehouden als onderdeel van de traditie, maar ook als een van de toeristische attracties van de stad Banyuwangi. Meestal wordt deze traditie elke maand gehouden in Rabiul Awal in de islamitische kalender.
