Sunday, 04 March 2018 14:01

Traditionele ritueel 'Ngasa' vanuit Brebes, Midden Java

Written by 
Rate this item
(1 Vote)
Source : https://nusidiq92.wordpress.com/2013/03/20/acara-ngasa-di-jalawastu/ Source : https://nusidiq92.wordpress.com/2013/03/20/acara-ngasa-di-jalawastu/

De stad van Brebes is een van de districten in Midden-Java en grenst direct aan regentschap Cirebon, provincie West-Java. Brebes staat bekend om zijn naam als een stad van uien en gezouten eierstad. Vanuit Geografische kant is het dorp Ciseureuh het meest zuidelijke dorp en een van de drie dorpen in het district Ketanggungan. Hoewel de wijk Brebes zich in Midden-Java bevindt, is de taal die de inwoners van Ciseureuh gebruiken de Sundanese, een taal die veel wordt gebruikt door mensen in West-Java, maar met het Brebes-dialect.

 

Ngasa ceremonie wordt sinds honderden jaren geleden vastgehouden door bewoners van Jalawastu. Deze ceremonie wordt gehouden als een symbool van dankbaarheid aan God de Almachtige voor alle zegeningen die zijn verleend.

 

Jalawastu gemeenschap hield verschillende rituelen en zij zullen ook op verschillende plaats liggen, bijvoorbeeld in het strand ze meestal aalmoes zee en aalmoes van de aarde zetten of aalmoes berg genoemd. De ceremonie wordt elke dinsdag Kliwon gehouden en binnen een jaar gehouden. 

 

Op Dinsdag Kliwon sinds 05.00 W.I.B tientallen moeders zullen die manden dragen terwijl haar rechterhand een zinken veel gerechten draagt. Aangekomen op een plek die het centrum van de traditionele ceremonie van Ngasa werd, zullen sommige mannen matten uitrollen en zetten de moeders eten op de mat en zetten ze parallel.

 

De adat-voorzitter zal in het wit gekleed en volgden achterna een groep voedstervrouwende moeders. Volgens het hoofd van adat zijn mensen van Jalawastu verboden van het eten van rijst, vlees en vis als bijgerechten. Het belangrijkste voedsel is maïs die fijngemalen en knollen. En voor bijgerecht worden zee ten verse groenten, bananen, aubergine, chili en bladeren, vooral reundeu bladeren die verondersteld alleen te groeien in de berg van Kumbang.

 

Jalawastu-mensen gebruiken ook geen borden, lepels en manden van glas. Maar Gebruiken ze borden, lepels en manden die van zink, plastic of blad zijn gemaakt. En hun huis gebruikt nog steeds houten wanden en een zinkdak, omdat ze zijn verboden om cement te gebruiken.

 

Hun huis mag ook geen keramiek gebruiken. Daarnaast moeten ze ook geen sojabonen planten en buffels, schapen en gans houden; en als het verbod wordt geschonden, geloven ze dat er een ramp zal zijn die zal plaatsvinden. En de meest unieke, hoewel Brebes beroemd is als de stad van de rode ui, maar ze mogen deze bijzondere planten niet planten. En andere planten die ook niet geplant moeten worden zijn sojabonen.

 

Tijdens de Ngasa-ceremonie zijn er ook enkele andere kunsten die ermee gepaard gaan, zoals vecht met behulp van rijst scoop die boosheid en goedheid beschrijft, en er is dans Nenandur die de activiteiten van Jalawastu-bewoners beschrijft als boeren, Dendong-dans die illustreren moeders die in het kuiltje beuken, en dan rotan gila dans of bekend in Sundanese als Hoe Gelo dansen, die Hoe schoffel betekent en gelo betekent gek. Deze dans toont de vreugde van de jeugd na de oogst en verscherpt de kracht na het eten van de producten. En de dans die werd gedanst door deze vijf jongeren eindigde de Ngasa-ceremonie.

 

Ngasa-ceremonie is een vorm van lof aan God voor alle overvloed aan gunsten die de mensen van Jalawastu hebben gekregen en ook als vraag aan god  om beschermd te worden tegen alle leed.

 

 

 

 

 

Read 798 times Last modified on Sunday, 04 March 2018 14:07