De mensen van Aceh hebben een unieke traditie om hun kinderen te laten slapen. De naam is Peurateb Aneuk Traditie, of ook bekend als Peuayon Aneuk Traditie. De Peurateb Aneuk-traditie is een vorm van spraakcultuur in de Atjehse samenleving in de vorm van gedichten of nazam die worden gezongen om het kind in slaap te brengen, vooral wanneer de baby in een schommel in slaap wordt gebracht. De traditie van Peurateb Aneuk is in essentie het concept van vroege leeftijdsopvoeding, in het kader van het opleid van het gedrag en het karakter van de Atjehse kinderen. Nazam of gedichten gezongen zijn verzen die vol van waarde zijn, wat nuttig is om de waarden van monotheïsme, heldendom en liefde van het moederland, nobele attitudes en gedrag, liefde voor ouders en leraren en anderen aan de kinderen te groien.
Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de traditie van Peurateb Aneuk in toenemende mate verlaten. Om deze traditie te behouden, hield het stadsbestuur van Lhokseumawe enige tijd geleden de Lhokseumawe Traditional Festival Culture op Kandang Field, Muara Dua District, de stad Lhokseumawe. In het festival was er een peurateb aneuk competitie. De competitie werd bijgewoond door mensen uit vier subdistricten, namelijk Banda Sakti, Muara Dua, Blang Mangat en Muara Satu Subdistricts, en de stad Lhokseumawe.
De beoordeling van de Peurateb Aneuk-competitie is gericht op esthetiek, poëtische geschiktheid, poëtische betekenis en gebruikt eigendom. Deelnemers moeten de poëzieteksten verzamelen die ze maken, zodat de jury kan beoordelen of wat gezongen wordt in overeenstemming is met de tekst. En het wordt een referentie voor de juryleden bij het beoordelen van de deelnemers. Als een land met de toepassing van de Islamitische Shari'a, slingerden sommige deelnemers hun kinderen met lafaz zikir. Sommigen van hen combineren verzen die door zichzelf zijn geschreven met herdenking. De Peurateb Aneuk-wedstrijd werd een lokale Acehnese kunstvoorstelling en werd gehouden zodat de jongere generatie deze traditie zou herkennen.
