Indonesië is een land dat verschillende etnische stammen met verschillende culturen heeft en van deze stamen hebben sommige een ritueel dat de regen oproept, zoals op Oost-Java, vooral in de gebieden Trenggalek, Blitar, Kediri en Tulungagung die een Tiban-ritueel hebben, of Tiban-dans, een ritueel om het regen aan te vragen.
Het woord '' tiban '' komt van het word ‘tiba’ die in het Javaans betekent 'aangekomen' of ‘vallen’. Tiban impliceert de opkomst van iets onverwachts eerder. In dit geval verwijst "Tiban" naar de regen die plotseling uit de lucht valt. Deze dans is een volksdans die erfelijk onderdeel wordt van de cultuur van lokale gemeenschappen.
Tiban Dans is een verzoek aan God om regen neer te halen. Achter dit dans ritueel is er de betekenis van hoop, een verheven boodschap in het belang van de natuur. Deze dans verscheen voor het eerst tijdens het koninkrijk van Kediri. Toen de rijstschuren van de dorpen begonnen uit te dunnen als gevolg van langdurige droogte. De mensen beschouwen het als een vloek van ongeloof en ontrouw aan God.
En dan overleggen de demonen of regionale hoofden met de ouderen om advies en meningen te vragen om de vloekte verzilveren. De bevolkings besloten uiteindelijk om de rest van zijn kleine rijkdom tegeven als voorwaarde voor de uitvoering van traditionele ceremonies.
Daarna bombarderen ze met bovennatuurlijke krachten en smeken om vergiffenis. Gevolgd door zelf te martelen en te zonebaden onder de hete zon. Zelfmarteling wordt verscherpt door het gebruik van een zweep gemaakt van stelen van de hoofdnerf van de palmbladsteel. Deze rituele processie neemt de vorm aan van wederzijdse zweepslagen tussen de deelnemers van het ritueel.
De deelnemers van Tiban Dans bestaat uit twee groepen onderleiding van eenscheids rechter die ook wel Landang wordt genoemd. Deze dans wordt ook begeleid door gamelan muziek.Tiban Dans is nog steeds af, ook al is het de functie van religieuze media veranderd in entertainment.
Volgens de ontwikkeling wordt de processie van de ceremonie niet alleen in het veld gedaan, maar kan ze ook op het podium of op een andere kunstmatige arena worden gedaan.De overheid van de stad Kediri bepaalt de tijd van deze dans op elke 1e van Suro, het nieuwejaar van de Javaanse kalender.
