Nujuh likur wordt gedefinieerd als een vastendienst die de dag tot 27 is binnengegaan. In de lokale taal betekent nujuh, zeven en likur is een termijn voor twintig.
Deze traditie is een reeks gebeurtenissen voor het afscheid van de Ramadan en om de komst van Eid al-Fitr te verwelkomen. Deze traditie wordt gedaan door Serawai-mensen in hun thuistuin tijdens een vergadering met het gezin. Deze traditie is al honderden jaren gaande en is van generatie op generatie doorgegeven.
het woord Sayak in etnische taal van Serawai betekent kokosnoot. In de oudheid werd de activiteit van bergbranden gelijktijdig uitgevoerd door inwoners van Serui. In de tuin van de bewoners door kokosnootschalen op een paal te plaatsen zodat het lijkt op een spies. En hoe hoger de volgorde van de kokosnoot, hoe beter. Daarna wordt de laatste opstelling van kokosnoot of likeur verbrand, die begint met de bovenste kokosdrempel. En dan zal het Vuur stijgen.
Elk huis is verplicht zijn eigen inducements te hebben. Hoe hoger de overtuiging die zij maken des te hoger het vuur zal zweven en aldus volgens hen zal alle hoop in de maand Ramadan sneller worden verleend. De Serawai-stam gelooft ook dat vuur mensen kan verbinden met hun voorouders.
Voor de implementatie van Ronjok Sayak zijn de kinderen van Serawai sinds het middaguur meestal op kokosnootjacht gaan jagen en regelen op hun terage.
Na het Isha-gebed gaan alle familieleden erop uit en verbranden ze de kokosnoot. Dan zullen ze allemaal bidden. Na het bidden zullen ze samen eten en ook grapjes maken. De bewoners zullen bij elkaar blijven tot het arrangement van kokosnootschalen of overreding volledig is uitgebrand.
Kokosnoot is gekozen als middel om de traditie te organiseren, omdat kokosnoot een vruchtensymbool is van vruchtbare voordelen en wordt verondersteld om dankbaarheid te symboliseren aan God en ook het gebed voor de ziel van het gezin om in vrede te leven tijdens hun leven.
De traditie van Ronjok Sayak wordt tot nu toe nog steeds gehandhaafd, hoewel niet semeriah in de oudheid vanwege de beperkingen van materiaal van kokosnootschalen en elektrische verlichting die bijna gelijkmatig zijn voor de afgelegen dorpen in de regio. Aanvankelijk het branden van de schaal in de nacht van de 27e vasten is een teken dat vasten 3 dagen blijft, zodat mensen die meestal in de tuin leven, zullen neerkomen om zich voor te bereiden om Idul fitri te verwelkomen.
En in zijn ontwikkeling wordt de Ronjok Sayak-traditie een plaats van vriendschap met familieleden en ook als een manifestatie van dankbaarheid aan God voor de geschenken die zijn gegeven.
