De dorp van Sidatapa, Banjar, is één van de rijkste dorpen met lokale durian-productie. In het oogstseizoen komt er een uniek ritueel dat door zijn burgers wordt uitgevoerd. Het ritueel werd uitgevoerd met het aanbieden van de durian geproduceerd door een ceremonie van "Ngaturan Buah." Deze traditie is al generaties aan de gang. Mogelijk sinds het jaar 735 saka of rond 767 na Christus. Ngaturan fruitceremonie zal meestal drie dagen worden gehouden. Dit ritueel vond ook plaats als een vorm van dankzegging en dankbaarheid aan de god die de planten bewaart.
De ritueel "Ngaturan Buah" werd gehouden als een vorm van dankbaarheid en uiting van dankbaarheid aan de god die de planten bewaart. Ritueel Ngaturan Buah deed bij Pura Bale Agung. Elke burger bracht drie Durian-fruit. De vrouwen dragen de durian door het in de besek te plaatsen. Terwijl de mannen het innamen met een kisa, of kippenkooi gemaakt van kokosnootbladeren. Na de ceremonie in Pura Bale Agung, zal de ceremonie worden voortgezet in de tuin van het huis.
Op de eerste dag moeten de dorpelingen drie durian-vruchten meenemen. Als iemand ander fruit heeft, zijn ze welkom om zich naar de tempel te verzamelen. Meestal zullen mensen met mangosteenvrucht minstens drie kilo mangosteen meenemen. Terwijl ze ramboetan fruit hebben, dragen ze ten minste drie bosjes. Op de tweede dag moest het publiek opnieuw twee durians meenemen. Op de derde dag moet er maar één durian worden gebracht. Bewoners durven niet te schenden en ze begrijpen heel goed dat als er toevallig in de tuin geen vruchten zijn, dan kunnen ze kopen of zelfs vragen aan familieleden of buren.
De rituele traditie eindigt met een gezamenlijk gebed. Na het bidden worden de dorpelingen uitgenodigd om naar huis terug te keren door het fruit terug te brengen dat ze Haturkan hebben. Op basis van ons geloof, voordat enige traditie van Ngaturan Buah wordt gedaan, moeten mensen hun fruit niet thuis of in de tuin oogsten. De eerste offers moeten in Pura Desa zijn, als een vorm van dankbaarheid aan Sanghyang Sangkara, de god van planten, en ook aan de voorouders die van de berg Raung kwamen.
En één van de dorpsbewoners van Sidatapa dorp, I Wayan Ariawan zei dat rituelen die niet in andere gebieden bestaan, de moeite van het ontwikkelen waard zijn als toeristische attractie. Daarvoor probeerde hij te pionieren dat er elke keer een ritueel is, ook een festival. Naast het behoud van traditie, kunnen bezoekers genieten van de durian geproduceerd door boeren. De impact zal profiteren van meer verkoop van durum dan gebruikelijk.
