VOI - Cokek-dans is een assimilatie dans tussen de Betawinese cultuur en Chinese elementen. Cokek Dance bestaat sinds het begin van de 20e eeuw. Het woord ‘Cokek’ komt eigenlijk uit de Chinese taal, namelijk Cukin, wat een sjaal van ongeveer een meter lang betekent die door danseressen wordt gebruikt om hun partners te krijgen. Er zijn ook mensen die 'Cokek' omschrijven als "een zanger die ook een danseres is" en meestal wordt een Cokek geroepen om een feest of feest te verlevendigen.
Naast het verlevendigen van de feeststemming met zang en dans, helpen de Cokek ook de gasten aan het banket, zoals het inschenken van drankjes, het toevoegen van rijst of bijgerechten met een flexibele beleefde instelling. In de volgende ontwikkelingen wordt de Cokek gedefinieerd als een sociale dans begeleid door het Gambang Kromong-orkest met danseressen genaamd Wayang Cokek. De gasten krijgen de gelegenheid om samen met de Cokek te dansen.
De specialiteit van Cokek Dance is terug te zien in de lichaamsbewegingen van de dansers die langzaam bewegen. Het is dus gemakkelijk om het te volgen. De dans begint met een lange formatie, waarbij de ene danseres naast elkaar staat. Daarna worden de voeten van dansers heen en weer bewogen, gevolgd door schouderhoge strekkingen van de handen.
De hand strekking wordt aangepast aan de beweging van de voeten die heen en weer bewegen. Vervolgens wordt deze beweging gevolgd met een verzoek aan het publiek om mee te dansen. Het verzoek aan het publiek wordt uitgevoerd door de sjaal om de nek te draperen. De danser trok hem naar voren. Het proces van samen dansen gebeurt dicht bij de danser en het publiek, maar ze raken elkaar niet aan.
Aan het begin van zijn bestaan werd Cokek Dance gespeeld door drie danseressen. Nu wordt de Cokek Dance-voorstelling vaak gespeeld door vijf tot veel danseressen en sommige mannen als muzikanten die de vrouwelijke dansen gedeeltelijk begeleiden.
De kleding die de danseressen van Cokek dragen, heeft de vorm van beugels en broeken van een soort zijden materiaal. Aan de onderkant van de broek zijn meestal versierd met een bijpassende stof. Een lange sjaal wordt om het middel gebonden met beide uiteinden naar beneden hangend. Het haar van de danser is netjes achterover gekamd.
Er zijn ook danseressen die worden gevlochten en dan knot met een vorm die niet te groot is, dan is het versierd met een knot. Bovendien is het ook versierd met gevlochten of gebreid wollen garen. Volgens de lokale term wordt het de "burung hong" genoemd, een soort feniksvogel waarvan wordt aangenomen dat het een geluksvogel is.//
