De Wonder Van Indonesië

De Wonder Van Indonesië (1061)

14
September

VOI - Saparua-eiland is een klein eiland en een district dat is gelegen in de Central Maluku Regency, provincie Maluku, Indonesië. Het eiland Saparua ligt op ongeveer 80 kilometer van Ambon, de hoofdstad van Maluku, en kan in 1,5 uur per speedboot worden bereikt vanaf de haven van Tulehu, Central Maluku, op het eiland Ambon.

Saparua Island heeft veel prachtige natuur door zijn omringende panorama's en onderwaterlandschappen. De stranden hier hebben helder en kalm water. Rijen koraalriffen worden op de zeebodem opgeslagen, vrij van exploitatie. Je kunt een van de prachtige landschappen vinden op Kulur Beach, dat nog steeds in het Saparua-gebied ligt. Hier is ook een van de beste plekken om de zonsondergang op het eiland Saparua te zien. U kunt ook een bezoek brengen aan het eiland Molana, dat nog steeds deel uitmaakt van Saparua. Dit kleine en exotische eiland wordt nog steeds zelden bezocht door toeristen, waardoor het lijkt alsof je op een privé-eiland bent. De rustige sfeer en het zeer heldere water is een meerwaarde voor Molana. Om hier te komen, hoeft u slechts 45 minuten de overtocht te nemen vanaf het eiland Saparua.

Het kleine eiland met een oppervlakte van 247 vierkante kilometer biedt niet alleen natuurlijke charme, maar ook historische sporen van de komst van andere naties in Indonesië, te beginnen bij Arabische, Portugese en Nederlandse handelaren, en de laatste was Japan. Geen wonder, aan verschillende kanten vind je unieke overblijfselen, zoals oude Portugese en Nederlandse gebouwen, oude putten, aan de beroemde Port Duurstede. Fort Duurstede is een van de bestemmingen die u moet bezoeken als u op Saparua Island bent. Als we kijken naar het fort, dat nog steeds solide is, wordt het sterk weerspiegeld hoe glorieus dit eiland in het verleden was.

13
September

VOI (indonesia.travel) - Net tegenover het eiland Bali, maar nog steeds onderdeel van het district Banyuwangi in Oost-Java, ligt een juweel van een eiland genaamd Tabuhan, gelegen in de Straat van Bali. Hoewel het een vrij klein eiland is, heeft Tabuhan brede zandstranden, fantastisch onderwaterleven, interessante planten en dieren, waarvan sommige met uitsterven bedreigd zijn, en bovendien is ontdekt dat het ideaal is voor kiteboarden.

Tabuhan Island is inderdaad een van de meest ideale plekken om te kiteboarden in Zuidoost-Azië vanwege de constante windsnelheid over het eiland die tussen de 20-25 knopen blijft. Dit was ook de reden waarom het eiland werd uitgekozen als locatie voor de Pro-Kiteboarding Championships afgelopen augustus 2015. Naast deze troef biedt Tabuhan ook fascinerende mogelijkheden om te snorkelen en duiken. De riffen die het leefgebied zijn van een divers fantastisch zeeleven, zorgen ervoor dat bezoekers onmiddellijk hun duikuitrusting oppakken en in het heldere water duiken om heel dichtbij en vriendelijk te komen met de veelkleurige onderwaterwezens.

Op het land beschermt Tabuhan ook bedreigde diersoorten waaronder de maleovogel, herkenbaar aan zijn zwarte veren, gele huid rond zijn ogen en grijze poten. Eigenlijk is het alleen op het eiland Sulawesi dat deze vogels normaal gesproken worden gevonden, dus het is een hele ontdekking om deze in het wild op dit eiland te vinden.

Naast de maleo is Tabunan ook de habitat van de ivoorkleurige neushoornvogel, een andere bedreigde diersoort. Het gebied rond zijn buik, poten en staart is wit van kleur. Een andere veelgevraagde maar beschermde plant is de Setigi die wordt gebruikt om artistieke Japanse bonsai decoratieve potplanten te maken.

Kom daar

Om in Banyuwangi te komen zijn er een aantal transporten die u vanuit Jakarta of Surabaya kunt nemen, namelijk per vliegtuig, trein of bus. Bij aankomst in de stad vervolgt u uw reis met de taxi naar het Kampe-strand bij Bangsring en neemt u vervolgens een boot naar het eiland Tabuhan.//yb

12
September

VOI - De stad Solo in de provincie Midden-Java, is niet alleen beroemd om de stad waar de zevende president van Indonesië werd geboren en getogen, Joko Widodo, maar ook omdat de stad Solo wordt beschouwd als een culinair paradijs. Een van hen is Cabuk Rambak. De naam Cabuk Rambak klinkt raar, de gebruikte kruiden en ingrediënten zijn ook vrij uniek. Daarom is het niet compleet als U naar Solo gaat maar deze unieke culinaire smaak niet proeft.

Bij het serveren van Cabuk rambak neemt de verkoper direct een bananenblad en vouwt dit om en vervolgens bevestigt hij een stok om een ​​blad met bladeren te vormen. Daarna neemt de verkoper de Ketupat, splitst hem in tweeën en snijdt hem in dunne reepjes. Bovenop de ketupat en voeg dan een kruid gemaakt van sesam toe. Ook al is deze sesamkruider een beetje bleek, maar als je ervan geniet, is hij erg lekker. Bovendien zal de verkoper bij het serveren van deze Cabuk-rambak nog steeds twee of drie karak-stukken toevoegen.

Als U van dit eten wilt genieten, hoef je maar 2000 tot 2500 roepia te betalen. Als U in Solo bent, neem dan de tijd om cabuk rambak te vinden en te proberen.

 

12
September

VOI - 11 september wordt niet alleen herdacht als Nationale Dag van de Radio, maar het is ook de verjaardag van Radio Republik Indonesia. Daarom willen we je in deze editie van Indonesian Wonder graag een bezoek brengen aan een museum in Jakarta, dat tot nu toe nog verschillende historische overblijfselen van mediaontwikkeling in Indonesië bewaart, waaronder radio. Het museum heet ‘Museum of Information’. Het ligt niet ver van het stadscentrum van Jakarta, precies bij het complex van Taman Mini Indonesia Indah (Indonesia Beautiful Miniature Park).

Het museum dat de geschiedenis van de mediaontwikkeling in Indonesië registreert, werd opgericht op 20 april 1993 en ingehuldigd door Soeharto, de tweede president van Indonesië. Het gebouw van het Informatiemuseum heeft de vorm van een vijfhoekige ster die de vijf elementen van Pancasila en de vijf informatie-elementen symboliseert, namelijk face to face, radio, tv, film en de pers. Dit gebouw bestaat ook uit drie verdiepingen die het verleden, het heden en de toekomst symboliseren. De collecties in dit museum zijn onderverdeeld in 5 velden op basis van institutionele geschiedenis. De vijf velden omvatten pers en afbeeldingen (inclusief gedrukte massamedia), algemene informatie, film, televisie en radio. De totale collectie van het museum uit vijf velden is 452 stuks.

De verzameling historische objecten met betrekking tot radio is behoorlijk divers. Bij het betreden van het hoofdgebouw van het museum, net in de buitenplaats, ziet u direct een auto die uitzendt buiten Radio Republik Indonesia. Bij binnenkomst in het museum, op de eerste verdieping, zijn er relikwieën in de vorm van Radio Oemoem in 1940, een grammofoon, een vinylspeler en verschillende lp's die worden gebruikt om het houden van RRI-uitzendingen te ondersteunen. Naast een verzameling objecten is er op de tweede verdieping van het Informatie museum ook een diorama dat de geschiedenis van Indonesische informatie vertelt. Een van de diorama's vertelt over de strijd van RRI-omroepen tegen PKI-troepen om geen onware dingen te melden via radio-uitzendingen, ook al werd hun leven bedreigd. Op de derde verdieping van het museum bevinden zich drie mini-studio's. Een daarvan is de ministudio van RRI. Daarnaast heeft dit museum ook een bibliotheek en een minitheater dat plaats biedt aan 60 personen.//trsl.yb

 

10
September

VOI - Butonese mensen in Zuidoost-Sulawesi hebben de gewoonte om verwerkte cassave en maïs als hoofdvoedsel te consumeren, en ook verse vis. De typische gerechten van Buton worden gemaakt met ingrediënten, het proces en de manier om het te serveren. De meeste typische Buton-gerechten worden gemaakt van cassave, zoals tuli tuli. Dit voedsel dat is gevormd als 8-cijferig, is een favoriet voedsel van de mensen van Buton Island omdat het heerlijk smaakt. Het belangrijkste ingrediënt is cassave, sjalotten en zout. Tuli-Tuli wordt meestal geserveerd met chilisaus. Het wordt apart geserveerd met de chilisaus, of gemengd met de chilisaus, afhankelijk van de smaak.

Om gefrituurde tuli tuli te maken, wordt cassave eerst versnipperd. Daarna wordt het cassavedeeg stevig aangedrukt zodat het water eruit komt tot het droog is. De gedroogde cassave wordt vervolgens in twee delen gesplitst. Het eerste deel wordt gemengd met water, sjalotplakken en zout, en vervolgens verwarmd tot het een dik deeg wordt. Daarna wordt het gemengd met een geraspte cassave die is gedroogd. De twee degen worden vervolgens gemengd. Wanneer het deeg is gemengd, neemt u slechts een kleine cirkel en wordt het gevormd als het 8-cijfer. Daarna wordt het gebakken.

Tuli-Tuli smaakt hartig als ze wordt gegeten. Deze culinaire zal lekkerder smaken als je hem in de chilisaus dompelt. Mensen van het eiland Buton genieten het liefst 's middags en' s nachts van gebakken tuli tuli. De verkopers verkopen het dus alleen in de late namiddag tot de avond. Het is niet moeilijk om tuli tuli te vinden op het eiland Buton. Dit voedsel wordt ook vaak verkocht met ander gefrituurd voedsel, zoals gebakken bananen, gebakken zoete aardappelen en gebakken broodvrucht. Het is een betaalbare prijs rond Rp. 1.000 tot Rp. 2.500 per stuk.//trsl.yb

09
September

VOI - Indonesië is inderdaad rijk aan veel charme. Naast zijn gebruiken en cultuur heeft Indonesië ook aantrekkelijke toeristische objecten die de rijkdom van Indonesië op de evenaar toevoegen. Kalimantan, een van de eilanden die wordt doorkruist door de equatoriale lijn, heeft ook een buitengewone charme. Dit eiland met een vrij grote natuurlijke rijkdom is een van de eilanden waarvan de natuurlijke schoonheid moet worden genoten. Een magische plek die hier vrij uniek is, is Labuan Cermin.

Deze plaats is een meer met prachtige vergezichten waar iedereen van versteld staat. Labuan Cermin Lake ligt in Labuan Kelambu Village in Biduk-biduk District, Oost-Kalimantan, dat kan worden bereikt met vervoer over land, ongeveer 6 tot 7 uur rijden vanaf de hoofdstad van Berau Regency, Tanjung Redeb, Oost-Kalimantan. Ook al is de reis vrij ver, de vermoeidheid zal snel worden verlicht als je de prachtige natuur in Labuan Cermin ziet.

Om toegang te krijgen tot het Labuan Cermin-meer, moeten toeristen een boot huren bij het dok met een boothuurprijs van 200.000 voor de rondreis, en het zal goedkoper zijn als je met een groep komt. Als u daar aankomt, zult u gegarandeerd versteld staan ​​van de schoonheid van dit meer. Lake Labuan Cermin heeft zeer helder water, zelfs de bodem van het meer in de vorm van zeezand is duidelijk te zien. Waarom heet het Labuan Cermin? Dit komt omdat Labuan Cermin een laag heeft die zonlicht weerkaatst.

Dit komt omdat Labuan Cermin Lake een zoute smaak heeft die voelbaar is als we het water van het oppervlak van het meer proeven, terwijl het water op de bodem van het meer smakeloos aanvoelt. Deze twee soorten water zorgen ervoor dat het meer een scheidingslaag heeft waardoor het water het licht kan reflecteren. Het is gebruikelijk dat de lokale bevolking het Labuan Cermin-meer noemt met de bijnaam 'Danau Dua Rasa'.

Hoewel het er ondiep uitziet, moet je voorzichtig zijn, want de diepte van dit meer bereikt eigenlijk 4 tot 5 meter. Het landschap rond het Labuan Cermin-meer is erg rustgevend. Omgeven door weelderige bomen die de sfeer erg schaduwrijk maken, is het heel geschikt om even een toeristische bestemming te zijn om te ontsnappen aan de drukte die je vaak elke dag tegenkomt. De lokale overheid heeft Labuan Cermin inderdaad ontwikkeld als een toeristische bestemming, te beginnen met het vestigen van dit gebied als beschermd gebied of beschermd gebied, waarna het zal worden aangevuld met ondersteunende faciliteiten die het voor bezoekers gemakkelijker zullen maken om te genieten van de schoonheid van dit meer. twee smaken.

Terwijl u in Labuan Cermin bent, kunt u zwemmen, snorkelen en duiken. Als je met een snorkelbril duikt, zie je sommige vissen niet ver van het oppervlak en sommige ver onder de bodem zwemmen. Door de verschillende smaak van het water scheiden de vissen zich. Dit kan het gemakkelijker maken om te onderscheiden welke soorten zoetwatervissen en welke zeewatervissen zijn. Vergeet niet om uw eigen snorkeluitrusting voor te bereiden voordat u naar Labuan Cermin gaat, of voor degenen die het vergeten mee te brengen, hoeft u zich geen zorgen te maken. Op de pier waar de kruising zich bevindt, is er een verhuurwinkel voor snorkeluitrusting, samen met de boeien.

Voor wie water wil spelen en wil relaxen op de banden zijn er in Labuan Cermin autobanden beschikbaar, zelfs waterboten met transparant glas eronder. Voor accommodatie kun je biduk-biduk of kleine hutten rond het meer huren met verschillende accommodatieprijzen, variërend van honderdduizend roepia tot driehonderdduizend roepia per nacht. Voor backpackers kun je ook terecht bij de bewonershuizen rond de Big Dipper. Als je deze keer een nieuw avontuur voor je vakantie wilt beleven. Labuan Cermin kan uw volgende vakantiebestemming zijn.//yb

08
September

VOI - De Cendrawasih-dans is een dans uit Bali. Deze dans werd gemaakt door de Balinese kunstenaar I Gde Manik en werd voor het eerst uitgevoerd in de jaren 1920 in Buleleng Regency. Sindsdien heeft de Cendrawasih-dans zich verder ontwikkeld met nieuwe creaties. De nieuwste creatie van Cendrawasih-dans is gearrangeerd door choreograaf N.L.N Swasthi Wijaya Bandem.

In overeenstemming met de naam, werd de Cendrawasih-dans geïnspireerd door de Cendrawasih-vogel, wat Manuk Dewata betekent in de Balinese taal. Deze dans vertelt een verhaal over een paar Cendrawasih-vogels. De vogelsoort staat inderdaad bekend als vrolijke vogels die graag dansen en zingen als ze verliefd worden. Maar expliciet heeft deze dans een filosofische betekenis over de schoonheid van het weergaloze eiland Bali.

De Cendrawasih-dans wordt meestal uitgevoerd door twee of meer danseressen in paren. Sommige dansers traden op als mannelijke en vrouwelijke vogels. Deze dans is verdeeld in 3 fasen, namelijk het begin genaamd pepeson, het grootste deel genaamd pengawak en het laatste deel genaamd pengipuk. Het eerste deel van deze dans begint met de uitvoering van een danseres die optreedt als een mannelijke Cendrawasih-vogel. Alle Cendrawasih-dansers dragen kemben, stoffen, kroon met kuif en gouden ketting. Net als Balinese dansen in het algemeen, wordt de Cendrawasih-dans begeleid door Balinese Gamelan.//yb

07
September

VOI - Semarang is de hoofdstad van Midden-Java. Deze stad is na Jakarta, Surabaya, Medan en Bandung de vijfde grootste stad van Indonesië. Het heeft veel toeristische bestemmingen, beginnend bij natuurlijke, religieuze en historische toeristische objecten. Een van Semarang historische toeristische objecten die welbekend is, is Lawang Sewu dat werd gebouwd in de Nederlandse koloniale tijd.

Lawang Sewu werd op 27 februari 1904 gebouwd als hoofdkantoor van NIS, een van de treinmaatschappijen in Nederlands-Indië. Het gebouw heeft hoge en brede ramen, zoals een deur, zodat de lokale bevolking het "Lawang Sewu" noemt, wat "duizend deuren" betekent. Hoewel het gebouw Lawang Sewu heet, heeft het in feite slechts 429 deuren. Het gebouw werd lange tijd niet beheerd. Maar uiteindelijk werd Lawang Sewu eind juni 2011 gerenoveerd en op 5 juli 2011 heropend voor openbaar gebruik.

Omdat het gebouw is gebouwd als hoofdkantoor van NIS, is de geschiedenis van Lawang Sewu niet los te zien van de spoorlijn in Indonesië. Na de onafhankelijkheid van Indonesië wordt het gebouw gebruikt als spoorwegkantoor van Indonesië of nu PT Kereta Api Indonesia. Bovendien werd het gebruikt als Bureau voor Infrastructuur van Regionaal Militair Commando en Regionaal Bureau van Ministerie van Transport in Midden-Java. Ondertussen, tijdens de moeilijke periode, werd het gebouw een stille getuige van de 5-daagse slag in Semarang. Zo trad de regering van Semarang in 1992 Lawang Sewu binnen als een van de 102 historische gebouwen in Semarang die beschermd zouden moeten worden.

Lawang Sewu bevindt zich in het Tugu Muda-complex, Jalan Pemuda, Central Semarang, Semarang, Midden-Java, precies in het centrum van de stad Semarang. De toegang tot dit toeristische object is dus gemakkelijk. Lawang Sewu is elke dag geopend van 6.00 uur tot 21.00 uur lokale tijd. Het toegangsticket is Rp. 10.000 voor volwassenen, Rp. 5.000 voor studenten en kinderen. Als u de kelder wilt betreden, wordt Rp. 30.000 / persoon en voor de toeristische gids is Rp. 30.000.

05
September

Es Gempol Pleret is een van de legendarische culinaire hoogstandjes van Solo omdat er niet veel handelaren meer zijn die dit culinair verkopen. Maar u hoeft zich geen zorgen te maken als u al in Solo bent en deze traditionele culinaire smaak wilt proeven. Hoewel het een populaire culinaire lekkernij is in Solo, zijn er op bepaalde plaatsen nog steeds handelaren die deze Es Gempol Pleret verkopen, zoals op de Gede-markt, de Laweyan-markt en in het Manahan-veld.

Sommigen noemen Es Gempol Pleret is drank vanwege zijn verfrissende presentatie. Maar er zijn ook mensen die het eten noemen omdat het vult als het wordt gegeten. De basisingrediënten van deze typische drank zijn rijstmeel en kleefrijstmeel. Om Es Gempol Pleret te maken, moeten we eerst rijstmeel weken. Vervolgens wordt het tot kleine balletjes gevormd, zoals gehaktballen, en vervolgens gestoomd. Daarom noemen sommige mensen Gempol als rijstgehaktbal, omdat het rond is gemaakt van rijst en zijn witte kleur heeft. Volgens het verhaal komt Gempol van het woord jempol omdat het de vingers gebruikt.

Pleret wordt ook gemaakt van rijstmeel dat tot deeg wordt gemaakt en vervolgens wordt gevormd tot dunne vellen die op Wonton lijken. Daarna wordt het ook gestoomd tot het gaar is. Ten slotte wordt voor presentatie in een middelgrote kom de Gempol Pleret toegevoegd met kokosmelk, die is gemaakt van dunne kokosmelk en suiker. U kunt geschoren ijs of ijsblokjes toevoegen die in kleine stukjes zijn gebroken. Als variatie kun je ook stukjes jackfruit of groene kleefrijsttape toevoegen. Voor één kom Es Gempol Pleret hoeft u slechts Rp 5.000 te betalen. Het is redelijk betaalbaar, nietwaar?

04
September

Eens in de 2 jaar houden Somongaarse dorpelingen in de Menoreh-heuvels, het regentschap van Purworejo, elke dinsdag, Wage (traditionele dag) of Sapar-maand, Javaans jaar. Merti Desa is een massafeest van de Somongari Village-gemeenschap om hun dankbaarheid en dank aan de God voor de oogst te uiten. Deze dorpse merti wordt ook vaak ‘Saparan’ of ‘Jolenan’ genoemd. Jolenan komt van het woord Jolen wat "Ojo Kelalen" of Ojo Lali betekent. Dit betekent dat we de Almachtige God niet moeten vergeten en altijd moeten gedenken die overvloedige oogsten heeft geschonken voor het welzijn van de mensen van Somongari Village.

In de Jolenan-traditie zijn er Jolen-optochten en lokale kunst die langs de dorpswegen op ongeveer 4 kilometer afstand worden gehouden. Jolen is gunungan (een vorm als een berg), gemaakt van geweven palm- of palmbladeren met een bamboe frame en bananentrossen. Buiten de jolen is het versierd met verschillende traditionele voedingsmiddelen, zoals Rengginang kleefrijst, ledre of Opak, binggel gemaakt van cassave die wordt opgehangen aan een bamboeblad dat in de Kedebog is gestoken. Kedebog wordt in en op het frame van de gunungan geplaatst. Op de top van de gunungan jolen is het meestal versierd met Gagar Mayang, Wayang Golek en lokaal fruit zoals durian, mangosteen, langsap en vele anderen. Binnenin de jolen is het gevuld met tumpengrijst, gegrilde kip, rijpe groenten en fruit.

Voordat ze door het dorp gaan, verzamelen jolen-jolen en hun kunstgezelschap zich voor het dorpshuis. Voordat het evenement begint, moet traditioneel elke kunstentourage die aan de parade deelneemt, optreden voor het voorouderlijk graf van het dorp, namelijk het Kedono Kedini-graf bij het dorpshuis. Nadat alle deelnemers zijn verzameld, begint de processie van Jolen. Beginnend vanuit het dorpshuis gaat de processie naar het oostelijke deel, naar het dorp Dukuh Rejo. Na aankomst in Dukuh Rejo, draait de parade naar het westelijke gebied richting de dorpsgrens in Kedung Tileng.

De parade wordt voorafgegaan door een groep dorpshoofden en hun staf, gevolgd door om de beurt kunstgroepen. De complete processie had de dorpsgrens moeten bereiken en weer teruggekeerd naar het dorpshuis. Wanneer ze echter terugkeren uit het subdorp Sejanur en aankomen in het subdorp Kramat, beginnen de bewoners de Jolen-decoraties in beslag te nemen. Het resultaat van het grijpen van jolen wordt verondersteld hen zegeningen te kunnen geven. Hoewel de jolen voorbij is, gaat de processie verder naar de dorpsgrens in Kedung Tileng.

Bij terugkeer in het dorpshuis, tumpeng en gegrilde kip, waarvan sommige worden gebruikt voor redding en samen worden gegeten. Sommige tumpeng en gegrilde kip worden door hun respectievelijke jolendragers naar huis gebracht. Na het genieten van verschillende soorten voedsel en tumpeng, begint het kunstfeest. Alle kunsten die deelnemen aan de parade treden eindelijk weer op.