VOI - Voice of Indonesia | RRI - Radio Republik Indonesia

De etnische-stam van Rejang is één van de stammen die in de provincie Bengkulu wonen. De meerderheid van de stammen woont in verschillende districten, zoals Lebong, Rejang Lebong en Kepahiang, Bengkulu, voornamelijk in het midden, noorden en binnenland van Bukit Barisan, met een geschatte bevolking van 900.000. De Rejang-stam heeft een kenmerkende dans die wordt uitgevoerd door elke traditionele ceremonie. En de dans heet Kejei Dans.

Kejei Dans was uitgevoerd tijdens de grootste ceremonie in de etnische stam van Rejang, en dat is Kejei-ceremonie. Deze ceremonie wordt de grootste ceremonie genoemd omdat de ceremonie een persoon is die in staat is om wat buffels, geiten of koeien te snijden als voorwaarde voor de uitvoering van Kejei Ceremonie.

Kejei-dans wordt 's nachts uitgevoerd door jongeren in de dorpskernen. Deze dans als een inleidende gebeurtenis tussen de vrijgezel en het stammeisje van Rejang. De eigenaardigheden van deze dans zijn de muziekinstrumenten die gemaakt zijn van bamboe, zoals kulintang, fluit en gong.

Kejei Dans werd voor het eerst getoond op de bruiloft van prinses Senggang en Biku Bermano. Men denkt dat deze dans heeft bestaan vóór de komst van monniken van Majapahit. Sinds de monniken zijn gekomen, zijn hun instrumenten vervangen door metalen gereedschappen, zoals die tegenwoordig worden gebruikt.

Volgens zijn verhaal is het executieboek van Kejei opgeslagen in de buik van Biku Bermano. De evenementen die Kejei in een lange periode heeft gedaan, kunnen maximaal 3 dagen, 15 dagen, 3 maanden of zelfs 9 maanden op rij zijn.

deze dans is een heilige dans waarvan mensen geloven dat ze mystieke waarden bevat, zodat alleen de Rejang-gemeenschap die deze dans gehouden wordt in het verwelkomen van de monniken, het huwelijk en de gebruiken van de clan. De uitvoering van deze dans gaat ook gepaard met delen van buffels of vee als voorwaarde.

In 2017 wordt deze dans door de minister van Onderwijs en Cultuur van de Republiek Indonesië aangewezen als één van de Indonesische objecten van cultureel erfgoed. Deze benoeming wordt gekenmerkt door de overdracht van het certificaat van cultureel erfgoed van de objecten door de minister van Onderwijs en Cultuur van Indonesië, Muhadjir Effendy aan de uitvoerende macht van de gouverneur van Bengkulu, Plt. DVM. H Rohidin Mersyah, MMA.

In de oudheid was oorspronkelijk alleen Indonesiërs op Java, Bali en Madura die de gewoonte hadden om tumpeng te maken voor een viering of belangrijke gebeurtenissen te vieren, zoals geboorte- of verjaardagsvieringen en andere feestelijke evenementen.

Maar nu zijn bijna alle inwoners van Indonesië bekend met tumpeng. De Tumpeng-filosofie zelf is nauw verwant aan de geografische omstandigheden van Indonesië, vooral het eiland Java is gevuld met een aantal vulkanen. In de oudheid is tumperng afgeleid van de Indonesiërs die de berg verheerlijken als een plek om de vooroudergeesten te verblijven.

Nadat het Javaanse volk was omarmd en beïnvloed door de hindoeïstische cultuur, was de tumpeng of kegelvormige rijst ontworpen om de vorm na te bootsen van de heilige berg Mahameru, waar de godin is.

In zijn ontwikkeling werd de tumpeng-traditie overgenomen en geassocieerd met de islamitische filosofie. In de Javaanse samenleving van de moslims zal vóór de gepresenteerde tumpeng worden voorafgegaan door de evenementen van samen de koran lezen. Volgens de Javaanse traditie is tumpeng een afkorting in de Javaanse taal die yen metu kudu sing mempeng is, die betekent dat wanneer uit moet worden ernstig.

Terwijl de bijschaalconus van 7 soorten van bijgerechten in Tumpeng ook betekenis heeft. Het getal zeven in het Javaans is pitu wat "pitulungan" of hulp betekent. Want als er iemand een viering houdt door tumpeng te presenteren, betekent dit dat ze God om hulp vragen, zodat we goed kunnen worden en de slechten kunnen vermijden. En het zal allemaal worden gewonnen als u het serieus probeert.

In viering, dankzegging of redding, na de recitatie van het gebed, is er een ongeschreven traditie van het geven van tumpengs die zijn gesneden aan de oudste, en de belangrijkste of de meest eervolle onder de aanwezigen. Het is de bedoeling om respect te tonen voor deze mensen. Dan is nieuw voor iedereen die aanwezig is welkom om samen van de tumpeng te genieten. Met een tumpeng toont de gemeenschap dankbaarheid aan God, evenals het vieren van saamhorigheid en harmonie.

Tumpeng wordt meestal op de top van de shamp geserveerd, namelijk een plaats met ronde vorm die gemaakt vanuit bamboo en die bedekt is met bananenbladeren. Er is geen standaard bijgerecht bij de Tumpeng nasi. Maar de belangrijke bijgerechten moeten bestaan uit landdieren zoals kip of koe, zeedieren zoals melkvis en ansjovis en groenten zoals boerenkool, spinazie of lange bonen en eieren.

De keuze van voedsel heeft een betekenis. Tumpeng in de vorm van bergen kan worden geïnterpreteerd als hoop voor een beter welzijn van het leven. Naast de vorm heeft de kleur van tumpeng ook betekenis. Witte kleur symboliseert zuiverheid, terwijl de gele kleur symbool staat voor geluk en welvaart.

Maar de werkelijke betekenis die buiten de vorm en de kleur van de tumpeng rijst ligt, is de erkenning van een grotere kracht van God, die de aard en aspecten van het menselijk leven domineert, die het begin en het einde en de hoop op gebed tot God bepalen om een beter leven te krijgen.

Kipbijgerechten worden meestal heel gekookt met een dikke kokosmelk, wat een symbool is van God met plechtigheid aanbidden. Melkvis heeft een gladde doorn en veel, het symboliseert de hoop dat het op elk moment veel voedsel kan krijgen. Vis is een symbool van standvastigheid, veerkracht in het leven en het vermogen om in de laagste economische situatie te leven. Terwijl de gebruikte eieren gekookte eieren zijn die niet geschild mogen worden. Het punt is dat iets gepland (geschild) moet worden gedaan in overeenstemming met het plan en de resultaten moet evalueren voor het bereiken van perfectie.

Uit de bovenstaande verklaring kunnen we opmaken dat mensen veel van de natuur moeten leren. Rijst Tumpeng en de selectie van bijgerechten en groenten zijn ook nauw verwant aan de relatie die tussen mens en natuur ontstaat. Daarom zal elke keer als rijstkegel een evenement bezoekt, we opnieuw herinnerd worden aan onze relatie met God en ook aan natuur- en levenslessen die we van de natuur kunnen krijgen.

Nujuh likur wordt gedefinieerd als een vastendienst die de dag tot 27 is binnengegaan. In de lokale taal betekent nujuh, zeven en likur is een termijn voor twintig.

Deze traditie is een reeks gebeurtenissen voor het afscheid van de Ramadan en om de komst van Eid al-Fitr te verwelkomen. Deze traditie wordt gedaan door Serawai-mensen in hun thuistuin tijdens een vergadering met het gezin. Deze traditie is al honderden jaren gaande en is van generatie op generatie doorgegeven.

het woord Sayak in etnische taal van Serawai betekent kokosnoot. In de oudheid werd de activiteit van bergbranden gelijktijdig uitgevoerd door inwoners van Serui. In de tuin van de bewoners door kokosnootschalen op een paal te plaatsen zodat het lijkt op een spies. En hoe hoger de volgorde van de kokosnoot, hoe beter. Daarna wordt de laatste opstelling van kokosnoot of likeur verbrand, die begint met de bovenste kokosdrempel. En dan zal het Vuur stijgen.

Elk huis is verplicht zijn eigen inducements te hebben. Hoe hoger de overtuiging die zij maken des te hoger het vuur zal zweven en aldus volgens hen zal alle hoop in de maand Ramadan sneller worden verleend. De Serawai-stam gelooft ook dat vuur mensen kan verbinden met hun voorouders.

Voor de implementatie van Ronjok Sayak zijn de kinderen van Serawai sinds het middaguur meestal op kokosnootjacht gaan jagen en regelen op hun terage.

Na het Isha-gebed gaan alle familieleden erop uit en verbranden ze de kokosnoot. Dan zullen ze allemaal bidden. Na het bidden zullen ze samen eten en ook grapjes maken. De bewoners zullen bij elkaar blijven tot het arrangement van kokosnootschalen of overreding volledig is uitgebrand.

Kokosnoot is gekozen als middel om de traditie te organiseren, omdat kokosnoot een vruchtensymbool is van vruchtbare voordelen en wordt verondersteld om dankbaarheid te symboliseren aan God en ook het gebed voor de ziel van het gezin om in vrede te leven tijdens hun leven.

De traditie van Ronjok Sayak wordt tot nu toe nog steeds gehandhaafd, hoewel niet semeriah in de oudheid vanwege de beperkingen van materiaal van kokosnootschalen en elektrische verlichting die bijna gelijkmatig zijn voor de afgelegen dorpen in de regio. Aanvankelijk het branden van de schaal in de nacht van de 27e vasten is een teken dat vasten 3 dagen blijft, zodat mensen die meestal in de tuin leven, zullen neerkomen om zich voor te bereiden om Idul fitri te verwelkomen.

En in zijn ontwikkeling wordt de Ronjok Sayak-traditie een plaats van vriendschap met familieleden en ook als een manifestatie van dankbaarheid aan God voor de geschenken die zijn gegeven.

Geopark Museum Batur Kintamani is het eerste museum met een geopark concept in Indonesië. Dit museum bevindt zich op Penelokan Raya straat, Kintamani, de stad van Bangli, provincie Bali. In dit museum kunnen bezoekers de geschiedenis en het geopark van Mount Batur van dichterbij leren kennen. Dit museum is gebouwd op een oppervlakte van één hectare en heeft een functie als geopark-informatiecentrum, zowel geopark Batur als een ander nationaal geopark in Indonesië.

Geopark Museum Batur Kintamani heeft een collectie die drie pijlers van het geopark vertegenwoordigt, namelijk biodiversiteit, geodiversiteit en culturele diversiteit. Dit musuem wordt ook beschouwd als het nieuwe gezicht van een museum in Indonesië dat natuur, cultuur, lokale flora-fauna in één eenheid combineert.

De constructie van het Batur Geopark Museum werd gedaan nadat het geopark van Mount Batur op 20 september 2012 door UNESCO werd bevestigd als Geopark Global Network (GGN). Geopark Batur heeft ook zijn eigen unieke karakter dat niet in handen is van een ander geopark, namelijk Mount Batur met twee caldera.

En een ander speciaal ding is in de eerste Caldera wordt een caldera II gevormd. Die caldera op de berg van Batur zou zich hebben gevormd na het optreden van twee grote uitbarstingen op 29.300 en 20.150 jaar geleden. Op Caldera II is er ook een sikkelvormig meer met een lengte van 7,5 kilometer en een breedte van 2,5 kilometer die bekend is als het meer van Batur.

Het Batur Geopark Museum heeft 2 verdiepingen. Op de eerste verdieping is er een hoofdlobby met een ruimte die geologische diversiteit presenteert. In de hoofdlobby bevindt zich een diorama van de berg Batur. Het voorgestelde diorama is een miniatuur van de berg Batur en het meer van Batur.

Daarna op de 2e verdieping is er een ruimte voor biodiversiteit, culturele diversiteit en auditoriumruimte. In de aula kunnen bezoekers ook naar verschillende educatieve films over vulkanen en geoparken kijken.

En op de 3e verdieping is er een observatieruimte van Batur-vulkaanactiviteit. Door het observeren van vulkanisch vulkanisme kunnen activiteiten zeker een ervaring zijn en de kennis over vulkanische activiteit vergroten. Dit museum presenteert ook een geodiversiteitscollectie met voorbeelden van vulkaanuitbarstingsproducten en enkele voorbeelden van andere vulkanen in Indonesië.

Om naar het Museum Geopark Batur Kintamani te gaan, hebt u ongeveer 2 uur rijden nodig als u vanuit Kuta vertrekt. Voor het gemak kunt u ervoor kiezen om een taxi te nemen of een privévoertuig te huren. Het bezoekschema in het Batur Geopark Museum is van maandag - donderdag van 08.00 - 16.00 ‘s middags WITA, en zaterdag en zondag van 08.00 - 14.00 in de middag WITA, terwijl op vrijdag en op nationale feestdagen het museum gesloten is.

Een bezoek aan het Museum van Geopark Batur kan een manier van onderwijs zijn terwijl u geniet van de koele atmosfeer op het hoogtepunt van de Kintamani-bergen. U kunt ook een aantal toeristische attracties vinden die niet minder interessant zijn rond dit geopark. Omdat het beschouwen van het gebied van Kintamani bekend staat als een populaire toeristische bestemming in Bali resort-eiland.